*1979, wuchs in einem Pfarrhaushalt in Nauwalde (Sachsen) auf. Ihre ersten Gedichte veröffentlichte sie in Form von Plakaten auf Ampelmasten, Bauzäunen und Stromkästen in Leipzig und anderen deutschen Städten.
2005 schloss sie ein Magisterstudium der Religionswissenschaft und modernen Indologie in Leipzig ab, 2010 folgte ein Diplom am Deutschen Literaturinstitut Leipzig.
Sie veröffentlichte drei Gedichtbände, einen Erzählband sowie zwei popmusikalische Hörbücher. 2015 erschienen zudem neue Gedichte zu den Kinder- und Hausmärchen von Jacob und Wilhelm Grimm unter dem Titel "Grimm" sowie der Erzählband "Buch gegen das Verschwinden". Ulrike Almut Sandig schreibt außerdem Hörspiele und arbeitet für ihre Sprechkonzerte mit verschiedenen Musikern und Komponisten zusammen.
Ihre Gedichte wurden vielfach übersetzt, verfilmt und ausgezeichnet, unter anderem mit dem Leonce-und-Lena-Preis 2009. Auch für ihre Prosa erhielt sie zahlreiche Preise und Stipendien, zuletzt das Autorenstipendium des Berliner Senats 2014. Seit 2011 lebt sie mit ihrer Familie in Berlin.
*1979 in Großenhain. She grew up in a parsonage in Nauwalde. She published her first poems in the form of posters on traffic lights, construction sites and electric boxes in Leipzig and other cities.
In 2005, she completed her Masters in Religious Studies and Modern Indology in Leipzig and later her Diploma at the Deutschen Literaturinstitut (German Literature Institute) in Leipzig in 2010.
Ulrike Sandig has published three volumes of poetry, one novel, as well as two pop audio music books. Besides that in 2015, her new poems on children’s fairytales and fables by Jacob and Wilhelm Grimm under the title ‘Grimm’ as well as, a novel by the name of ‘Buch gegen das Verschwinden’ (Book against disappearance) were released. Ulrike Almut Sandig wrote audio books and worked for her speech concerts together with several musicians and composers.
Her poetry has been translated often, made into films and also won awards, among others, the Leonce-und-Lena- Award, 2009. Also, for her prose, she has received numerous awards and grants and most recently, the author’s grant from the Berliner Senats 2014. She is a member of the PEN-Zentrums Germany. Ulrike Almut Sanders lives with her family in Berlin since 2011.
Hans im Glück,
ich schreibe dir nur u dich wissen zu lassen
es fehlt mir a nichts. das i mein Hand, das i mein
Arm, das i mein Aug, schau genau hin: es i alles
noch da, seit du nicht mehr da bist, v a: alles i mind
1x vorhanden: mein Stirn, mein Hirn, mein
Pech. fasse mich neuerdings kurz u schreibe dir nur
im Sprech d pappweißen Taube vorm Haus u
ihrem mechanischen „Überallengipfelnist“ Ru Ru
Ru, die gesprächigste Taube v Glückstadt a d Elbe
die jedem, wirkl jedem ihrer Berichte 1 letzte
hoffnungsvolle Silbe anhängt, 1 Verschwendung!
breche hier ab. kann mein eignes Wort kaum verstehn
v lauter Abwesenheit. abgesehen davon fehlt es mir
a nichts. lieber Hans. wie geht es dir u
v a: wo bist du?
Ru Ru
Ru
ہنس سُند سوکھ
بہ چھسَی لیکھان ےُتھ زِ ونَے
مے نا چھے نہ کانہہ ویژھے
یہ گیہ میأنی نر۔۔۔ یم گیہ میانیہ أچھ۔۔۔ یم چھہ میأنی اتھ ۔۔۔یم میانیہ نرِ
وُچھ ۔۔۔وارہ وُچھ۔۔۔سورُے چھُ وُنیہ أتیی
وونیی ییلہ نہ ژ مے نِش چھُکھ
سورُے چھُ توتہ أتی
یہ میون ڈیکہ۔۔۔یہ میون دماغ۔۔۔یم میأنیی دوکھ۔۔۔ یہ چھس بہ
وونیی چھسَے ژھوٹٖیی پأٹھیی لیکھان :
یہ کیا چھُ گرس نیبر کنیہ کوتُر ، سورِی رنگہ کوتُر
أُمی سنزی زیوِ ونے: گرُ...گرُ...گرُو دُور سنگرن پیٹھ تہ گژھان : گرُ...گرُ...گرُو
بولن وول خوش بخت کوتر
ویتھ بٹھین پیٹھ سریہ
یُس پننیہ پریتھ گُگرایہ بیاکھ گرُو ہُرراوان چھُ
بہ ژٹے یہ کتھ ییتیی نے
مے نہ وونیی پنیی کتھ تہ فکرِ تران
پر گی نا چھم نہ کانہہ۔۔۔ ووں ونتم
ٹاٹھِ ہنسا ژ چھُہما وارے!
بییہ ونتم کتہِ چھُہم!
Übersetzung Kashmiri: Shafi Shauq and Naseem Shafaie
weitere Versionen
Schlaflied
das ist ein Schlaflied für alle, die sich wehren
wenn es ans Einschlafen geht, Schlaflied
für alle, die Widerstand leisten, wenn es heißt:
Licht aus, hier wird nicht gesprochen. meine
müden Freunde, alle Stühle stehen längst
auf den Tischen der Bars, Werbetafeln surren
beim Tausch der Plakate, Kameras filmen
die leeren Eingangspforten der Banken, alle
Nachtschalter leuchten, alle Nachtbusse
durchstreifen die angestrahlte Kathedrale
der Stadt. wir reden nur noch in Bildern. aber
wissen wir überhaupt, wie sich „Dunkelheit“
schreibt? meine müden, nachtblinden Freunde
wir warten auf gute Nachricht, denn gute
Nachricht bei Tage ist rar, wir warten auf zwei
drei von den guten, surrenden Träumen
vier Friedensverträge, fünf Äpfel im Tiefschlaf
wir warten auf sechs Kathedralen und auf
die sieben fetten Kühe, acht stille Stunden
voll Schlaf, wir warten auf neun fehlende
Freunde. wir zählen die Anzahl unserer Finger.
wir wehren uns noch. wir schlafen nicht ein.
लोरी
यह लोरी उन सबके लिए, जो विरोध करते हैं
जब सोने के लिए कहा जाता है, लोरी
उनके लिए जो डटे रहते हैं, जब कहा जाता है:
बत्ती बुझाओ, अब बातचीत बंद करो. मेरे
थके हुए दोस्तों कुर्सियां पहले ही
बारों की मेजों पर रखी जा चुकी हैं, बिलबोर्ड सरसरा रहे हैं
तस्वीरों के बदलने पर, कैमरे निगरानी कर रहे हैं
बैंकों के उजाड़ बरामदों की, सभी
दुकानों के रात्रि-काउंटर जगमगा रहे हैं, सभी रात की बसें
गुज़र रही हैं गिरजाघर की मानिंद रोशनी में नहाये
शहर में. हम सिर्फ तस्वीरों की मार्फ़त बोल रहे हैं. लेकिन
क्या हमें पता है, “अंधियारा” कैसे
लिखा जाता है? मेरे थके-मांदे, रतौंधी-ग्रस्त दोस्तों
हमें इंतज़ार है अच्छी खबर का, क्योंकि
दिन के वक्त अच्छी खबर दुर्लभ है, हमें इंतज़ार है दो
तीन सुखद-सुन्दर, गुंजार करते सपनों का
चार सुलहनामों का, गहरी नींद में पांच सेबों का
हमें इंतज़ार है छः गिरजाघरों और
सात तगड़ी गायों का, आठ घंटों की
चैन-भरी नींद का, हमें इंतज़ार है नौ अनुपस्थित
दोस्तों का, हम गिन रहे हैं अपनी उँगलियों की संख्या.
हम अब भी कर रहे हैं विरोध. हम सोयेंगे नहीं.
Übersetzung Hindi: Mangalesh Dabral
weitere Versionen